Sufi emirlerinden en tanınmış olan Mevleviye, 1273 yılında Rumi’nin takipçileri tarafından, özellikle Mevlâna için bir mozole ve daha sonra Mevlâna’nın oğlu Sultan Veled Celebi’yi inşa etmeye karar veren halefi Hüsamettin Çelebi tarafından kuruldu. Çelebi, Çelebi) (“Çelebi” kelimesi “tamamen başlatılmış” anlamına gelmektedir). Harika organizasyon yetenekleri ile başarılı bir Sufi mistikiydi. Kişisel çabaları halefi Ulu Arif Çelebi tarafından devam etti.
Mevlevi ya da “Semavi Dervişler”, dhikrlerini sema denilen bir “dans” ve müzik seremonisi şeklinde gerçekleştirmeye inanırlar.
Sema, insanın ruhsal yükselişinin akılla ve “Mükemmel” e olan sevgisinin mistik bir yolculuğunu temsil eder. Gerçeğe dönersek, takipçisi sevgiyle büyür, egosunu açar, gerçeği bulur ve “Mükemmel” e ulaşır. Daha sonra, bu ruhani yolculuktan, olgunluğa ve daha büyük bir mükemmellik kazanan bir insan olarak, yaratılışın tümüne sevmek ve hizmet etmek için geri döner.
Sema semahanede (ritüel salonda) tam olarak belirlenmiş bir sembolik ritüele göre uygulanmıştı. Şeyhinin etrafındaki bir daire içinde, etrafındaki tek bir daire içinde, etrafındaki bir daire içinde, ekseninin etrafında dolaşan tek kişi. Dervişler beyaz bir cüppe (ölüm sembolü), geniş bir siyah pelerin (hirka) (mezarın sembolü) ve yüksek kahverengi bir kap (kûlah), mezar taşının sembolünü giyerler.